Mijn sportachtergrond

Tegenwoordig is sporten een belangrijk onderdeel van mijn leven en zou ik het voor geen goud willen missen. Toch was dat vroeger wel anders en lag mijn interesse bij andere sporten en bezigheden dan tegenwoordig. Benieuwd hoe mijn sportleven door de jaren heen is veranderd? Lees dan gauw verder!

Mijn allereerste sporten

Je kunt het zien als een verplichting wat hoort bij de jeugd of als een sport, maar ja, ook ik begon met zwemmen. Vanaf dag 1 wist niet alleen ik, maar ook mijn familie dat water niks voor mij is. Ik denk dat ik degene was die al het water in alle zwembaden bijvulde, zo verschrikkelijk vond ik het. Toen ik eindelijk 5 jaar was en kon beginnen met ´echte´ sporten, ging ik op dansen. Hoewel ik niet zo flexibel (lees: gewoon lomp) aangelegd ben, vond ik het dansen echt geweldig. Ik kon vooral altijd uitkijken naar de optredens. Een hele zaal vol mensen, familie die speciaal voor jou komt kijken, mooie pakjes, make-up en natuurlijk een heleboel adrenaline en gezelligheid. Al snel kwam er nog een wekenlijse activiteit bij: scouting. Lekker buitenspelen, leren over wat het juiste is voor de mensen en de natuur en af en toe genieten van marshmallows branden bij het kampvuur. Het is geen verrassing dat ik dit ideale ´sportleventje´ een flinke tijd vol hield.

Even een pauze

Toch besloot ik rond de helft van groep 6 alles even op stop te zetten. Op school kregen we nu natuurlijk huiswerk en de perfectionist in mij nam dat al aardig serieus. Ook had ik even geen zin meer in de verplichtingen en wilde ik liever gewoon met mijn vrienden en vriendinnen buitenspelen nu ik de leeftijd had om ´s avonds later thuis te komen. Bovendien had ik altijd veel last van mijn knieën en liep ik van de ene kinderarts naar de andere, omdat ik zo lang was en maar in een groeispeurt bleef hangen. Toch bleef ik wel altijd openstaan voor nieuwe sporten en probeerde ik veel uit. Helaas wist ik zelf niet zo goed wat ik leuk vond, maar zagen mijn vader en opa mij het liefst een teamsport doen. Dat betekende dus proeftrainingen bij hockey, korfbal en volleybal, maar eigenlijk wist iedereen dat balsporten niet mijn ding zijn. Ook tennis, badminton, schaatsen, een andere soort dans en turnen waren geen succes.

Naar de fysio

Toch moest ik in groep 7 weer gaan sporten, samen met en fysiotherapeut, omdat de pijn in mijn knieën te erg werd. Zoals jullie misschien weten doe ik dit nog steeds iedere week. Ik kwam hier voor het eerst in aanraking met een sportschool en vond dit super leuk. Tegelijkertijd vond ik die één keer in de week ook wel genoeg en bleef ik lekker met mijn vrienden en vriendinnen afspreken. Maar hier kwam begin groep 8, toen ik mezelf meer ging vergelijken met andere meiden van mijn leeftijd, verandering in.

Eindelijk mijn sport gevonden

Toen ik in groep 8 kwam en weer wilde gaan sporten, zoals de meeste kinderen deden, ging ik met mijn beste vriendin mee naar atletiek. Na de eerste training was ik direct verkocht en kwam ik al vrolijk met de papieren om lid te worden thuis. Dit was gewoon MIJN sport! Veel afwisseling, zowel conditie als kracht trainen en individueel resultaten halen met je team. Bovendien speelt het zich allemaal buiten af, wat ik heerlijk vind. Nee, ik was er niet de beste in, maar vond het geweldig en dat was het belangrijkst. Atletiek heb ik dan ook 5 jaar lang volgehouden, totdat het team een beetje uit elkaar begon te vallen door opleidingen en er helaas geen wedstrijden meer voor ons werden georganiseerd. Maar na atletiek was er geen tijd voor een pauze, ik moest en zou een nieuwe sport vinden, voor ik mij uitschreef bij deze geweldige sport.

Een korte zoektocht naar iets nieuws

Gelukkig hoefde ik niet lang na te denken over de sport die ik wel graag zou willen doen. Bij ons in het park zag ik regelmatig een bootcampgroep en omdat ik door de fysio en de wintermaanden bij atletiek wist dat ik cirquitjes erg leuk vind, leek dit me een goede oplossing. Dat bleek te kloppen en tot op de dag van vandaag sta ik nog steeds bij een bootcampclub ingeschreven. Maar, na een jaar bootcamp was de uitdaging een beetje weg en besloot ik één bootcamptraining te vervangen voor HIT. HIT is net wat intensiever, uitdagender en geeft me het gevoel alsof ik de hele wereld aan kan. Tot mei dit jaar bleef ik dit combineren met hardlopen, maar ook hier kon ik op een gegeven moment geen voldoening meer uit halen. Het hardlopen werd een ‘moeten’ en ik keek er steeds meer tegenop. Dat was het moment dat ik inzag hoe belangrijk het is dat je iets doet waar je echt gelukkig van wordt, in plaats van iets doen omdat je het gevoel hebt dat het voor een beter lichaam zorgt. Ik besloot mijn wekenlijkse hardlooprondje in te ruilen voor fietsrondes en kocht mijn eerste racefiets! Iets wat ik als klein meisje altijd al wilde, maar nooit durfde.

En that’s it! Ik heb heel wat sporten een kans gegeven, maar de combinatie van cardio en kracht, individueel trainen in groepsverband én sporten in de buitenlucht die ik op dit moment heb door bootcamp, HIT en fietsen te combineren, vind ik geweldig.

Als ik iets door mijn sportverleden heb geleerd, is het dat je altijd moet doen wat jij leuk vind en wat echt bij jou past. Zo blijf je de motivatie vinden om daadwerkelijk voor een training de deur uit te gaan en wil je jezelf blijven verbeteren. Het behalen van die resultaten laat je vervolgens ook steeds een stapje verder zetten en zorgt ervoor dat je het gevoel krijgt alsof je de hele wereld aan kunt! En last but not least: het maakt je gelukkig! Sporten zorgt er in mijn ogen echt voor dat je beter in je vel zit.

Dus, waar wacht je op? Ben je nog op zoek naar de juiste sport voor jou? Boek dan gewoon een aantal proeflessen! Ben je helemaal weg van je huidige sport? Ga dan opzoek naar een nieuwe uitdaging binnen deze activiteit, zoals een wedstrijd. Droom je, net zoals mij, al een tijdje van een sporttwist? Wacht dan niet langer, volg je hart en geef een nieuwe wending aan jouw sportleven!

Welke sporten heb jij in jouw leven allemaal al beoefend?